Batterijen zijn onontbeerlijk voor de werking van de meeste elektronische apparaten en zorgen voor de benodigde stroomvoorziening.,Hoewel het mogelijk niet visueel opvallend is, is de primaire functie ervan om een stabiele verbinding tussen de batterij en het circuit te garanderen en aldus de soepele stroom van elektrische stroom te garanderen.Hieronder vindt u een gedetailleerde introductie van de materiaalkeuze en de oppervlaktebehandelingsprocessen voor batterijveren.     Materiaalkeuze   1, Fosforbronzen: Dit is het meest gebruikte materiaal voor batterijveren en wordt veel gebruikt in verschillende consumentenelektronica en batterijkoffers.Fosforbrons biedt een goede elektrische geleidbaarheid en elasticiteitHet biedt een stabiele contactdruk en duurzaamheid. Bovendien zorgt de corrosiebestendigheid voor betrouwbare prestaties in verschillende omgevingen.   2, roestvrij staal:Wanneer kosten een belangrijke overweging zijn,is roestvrij staal een economisch alternatief.Daarom, roestvrijstalen batterijveren worden doorgaans gebruikt in toepassingen waar elektrische geleidbaarheid niet een primaire zorg is.   3Berylliumkoper: Voor toepassingen die een hogere elektrische geleidbaarheid en elasticiteit vereisen, is berylliumkoper een ideale keuze.Het heeft niet alleen een uitstekende elektrische geleidbaarheid, maar heeft ook een goede elastische modulus en vermoeidheid weerstand, waardoor het geschikt is voor high-end elektronische producten.   4, 65Mn springstaal:In sommige speciale toepassingen,zoals de hittezuigers van laptopgrafiekkaarten,kan 65Mn springstaal worden gebruikt voor batterijveren.Dit materiaal heeft een hoge sterkte en elasticiteit,het handhaven van een stabiele prestatie onder aanzienlijke belastingen.   5, Messing:Messen is een ander veelgebruikt materiaal voor batterijveren met een goede elektrische geleidbaarheid en bewerkbaarheid.Het wordt meestal gebruikt in toepassingen waar zowel de kosten als de elektrische geleidbaarheid belangrijke overwegingen zijn.     Oppervlaktebehandeling   1, Nickelplating:Nickelplating is een veelgebruikte oppervlaktebehandelmethode die de corrosiebestendigheid en slijtvastheid van batterijveren verbetert.De nikkellaag verbetert ook de elektrische geleidbaarheid, waardoor een goed contact tussen de batterijveer en de batterij wordt gewaarborgd.   2, Zilverplatering:Zilverplatering kan de elektrische geleidbaarheid en oxidatiebestandheid van batterijveren verder verbeteren.Zilver heeft een uitstekende elektrische geleidbaarheid,vermindering van de contactweerstand en verzekering van een stabiele stroomoverdrachtDe kosten van zilverplating zijn echter relatief hoog en worden gewoonlijk toegepast in situaties waarin een hoge elektrische geleidbaarheid vereist is.   3,Goudplatering:Voor high-endproducten is goudplatering een ideale oppervlaktebehandeling.Goud heeft een uitzonderlijke elektrische geleidbaarheid en oxidatiebestandheid en biedt langdurig stabiele elektrische prestaties..De gouden laag voorkomt ook oxidatie en corrosie, waardoor de levensduur van de batterijveer wordt verlengd.     Toekomstige trends   Naarmate elektronische producten zich blijven ontwikkelen in de richting van miniaturisatie en hogere prestaties,voortgaan ook het ontwerp en de fabricage van batterijveren.Er kunnen meer hoogwaardige materialen en geavanceerde oppervlaktebehandelingstechnologieën ontstaan om aan hogere prestatievereisten en complexere toepassingsomgevingen te voldoen..De toepassing van nanomaterialen kan bijvoorbeeld de elektrische geleidbaarheid en mechanische eigenschappen van batterijveren verder verbeteren,de milieuvriendelijke oppervlaktebehandelingsprocessen zullen zich meer richten op het verminderen van de milieueffectenBovendien, met de verspreiding van slimme elektronische apparaten,Het ontwerp van batterijveren zal steeds meer de nadruk leggen op intelligentie en integratie om betere gebruikerservaringen en hogere systeemprestaties te bereiken.

Gemeenschappelijke problemen en oplossingen in het UV-coatingproces Tijdens het coatingproces zijn er vaak veel problemen met het UV-coatingproces.Hierna volgt een lijst van deze problemen, samen met besprekingen over hoe ze kunnen worden opgelost:   Het fenomeen van de putten Oorzaken: a. Ink is gekristalliseerd. b.Hoge oppervlaktespanning,slechte bevochtiging van de inktlaag. Oplossingen: a.Voeg 5% melkzuur toe aan de UV-lak om de gekristalliseerde film te breken of de oliekwaliteit te verwijderen of een ruwe behandeling uit te voeren. b. Verminderen van de oppervlaktespanning door toevoeging van oppervlakteactieve stoffen of oplosmiddelen met een lagere oppervlaktespanning.   Het verschijnsel van strepen en rimpels Oorzaken: a.UV-lak is te dik, overmatig wordt aangebracht,vooral bij rolcoating. Oplossingen: a.Vermindert de viscositeit van de UV-lak door een passende hoeveelheid alcoholoplosmiddel toe te voegen om deze te verdunnen.   Een bubbelend verschijnsel Oorzaken: a. Slechte kwaliteit van de UV-lak,die bubbels bevat,die vaak voorkomen in de schermcoating. Oplossingen: a.Schakel over op UV-lak van hoge kwaliteit of laat het voor gebruik een tijdje staan.   Oranje schil verschijnsel Oorzaken: a.Hoge viscositeit van UV-lak,slechte evenwicht. b. de coatingrol is te grof en niet glad, bij overmatige toepassing. c. Ongelijke druk. Oplossingen: a.Viskositeit verminderen door het toevoegen van evenredigmakers en passende oplosmiddelen. b.Kies een fijnere coatingroller en verminder de hoeveelheid aanbrengen. c. Pas de druk aan.   Kleverig verschijnsel Oorzaken: a.Onvoldoende intensiteit van ultraviolet licht of te hoge toerental. b.UV-lak is te lang opgeslagen. c. Overmatige toevoeging van niet-reactieve verdunningsmiddelen. Oplossingen: a. Wanneer de hardingssnelheid minder dan 0,5 seconden is, moet het ultraviolette lichtvermogen ten minste 120w/cm bedragen. b.Voeg een bepaalde hoeveelheid UV-lakhardingsversneller toe of vervang de lak. c. Let op het redelijk gebruik van verdunningsmiddelen.   Slechte hechting, onmogelijkheid om te bedekken of vervellen Oorzaken: a.gekristalliseerde olie of spraypoeder op het oppervlak van het gedrukte materiaal, b.overmatige inkt en droge olie in de op water gebaseerde inkt. c.Te lage viscositeit van UV-lak of te dunne coating. D. Te fijn voor een aniloxrol. e.ongepaste UV-hardingsomstandigheden. f. Slechte hechting van de UV-lak zelf en slechte hechting van het gedrukte materiaal. Oplossingen: a.Verwijder de gekristalliseerde laag, voert een ruwe behandeling uit of voegt 5% melkzuur toe. b.Kies inkthulpmiddelen die overeenkomen met de UV-olieprocesparameters, of veeg met een doek. c. Gebruik UV-lak met een hoge viscositeit en verhoog de hoeveelheid die wordt aangebracht. d.Vervang de aniloxrol die overeenkomt met de UV-lak. e. Controleer of de ultraviolette kwiklampbuis verouderd is of of de toerental van de machine niet geschikt is en kies de juiste droogomstandigheden. f. Een primer aanbrengen of vervangen met speciale UV-lak of materialen kiezen met goede oppervlakte-eigenschappen.   Gebrek aan glans en helderheid Oorzaken: a.Te lage viscositeit van UV-lak, te dunne coating, ongelijke toepassing. b.Ruw drukmateriaal met een sterke absorptie. c. Te fijn een aniloxrol, te weinig olie. Overmatige verdunning met niet-reactieve oplosmiddelen. Oplossingen: a.De viscositeit en de hoeveelheid UV-lak die wordt aangebracht, op passende wijze verhogen, het aanwendingsmechanisme aanpassen om een gelijkmatige toepassing te garanderen. b.Kies materialen met een zwakke absorptie,of doe eerst een primer aan. c. Verhoog de aniloxrol om de olievoorziening te verbeteren. d.Vermindering van de toevoeging van niet-reactieve verdunningsmiddelen zoals ethanol.   Witte vlekken en speldgaten Oorzaken: a. Te dun aanbrengen of te fijn aniloxrolletje. b.Onjuiste selectie van verdunningsmiddelen. c. overmatig stof op het oppervlak of grove stofdeeltjes. Oplossingen: a. Kies geschikte aniloxrollers en verhoog de laagdikte. b.Voeg een kleine hoeveelheid gladdeermiddel toe en gebruik reactieve verdunningsmiddelen die aan de reactie deelnemen. c.Houd het oppervlak schoon en de omgeving schoon, spuug geen poeder of spuug minder poeder of kies een hoogwaardig spuitpoeder.   Sterke restgeur Oorzaken: a.Onvolledig drogen,zoals onvoldoende lichtintensiteit of overmatige niet-reactieve verdunningsmiddelen. b. Slechte antioxidantinterferentie. Oplossingen: a.Zorg voor een grondige harding en drogen, kiest u voor een geschikt lichtbronvermogen en een geschikte machine-snelheid, vermindert of vermijdt u het gebruik van niet-reactieve verdunningsmiddelen. b. Versterk de ventilatie en het uitlaatstelsel.   UV-lak verdikkings- of bevriezing fenomeen Oorzaken: a.Te lange opslagtijd. b.Onvolledige vermijding van licht tijdens de opslag. c. De opslagtemperatuur is te hoog. Oplossingen: a.Gebruik binnen de gestelde termijn,meestal 6 maanden. b. Bewaar strikt op een lichtvermijdende wijze. c. De opslagtemperatuur moet worden gereguleerd rond 5°C tot 25°C.   UV-harding en automatisch barsten Oorzaken: a. Nadat de oppervlaktetemperatuur te hoog is, gaat de polymerisatie-reactie door. Oplossingen: a.Als de oppervlaktetemperatuur te hoog is,vergroot de afstand tussen de lampbuis en het oppervlak van het verlichte voorwerp en gebruik koude lucht of een koude rolpers.    

UV- en PU-verf   UV-verf verwijst naar een soort verf die gebruikmaakt van ultraviolette lichtverhardingstechnologie. Dit soort verf moet gedurende 2 seconden worden blootgesteld aan ultraviolet licht op gespecialiseerde apparatuur om volledig te herstellen.Na de behandelingHet oppervlak van UV-verf heeft een bepaalde hardheid en slijtvastheid, met een hardheid van 4H per oppervlakte-eenheid. PU-verf daarentegen gebruikt polyurethaanverf. De belangrijkste verschillen tussen de twee zijn de volgende: 1, verschillende verwerkingsmethoden. Het lichthardingsproces dat door UV-verf wordt gebruikt, is tijdens de toepassing vervuilingsvrij, waardoor het milieuvriendelijker is dan PU-verf.het is gunstig voor de gezondheid van de werknemers en het milieuHet is echter voor de consument een nieuw en geavanceerd product. Voor de consument zijn de oplosmiddelen in het verfoppervlak echter al verdampt tijdens de verwerking.dus of het nu gaat om UV-verf die is geproduceerd met behulp van het lichtverhardingsproces of PU-verf die is geproduceerd met traditionele methodenHet is niet gevaarlijk voor de gebruiker. In termen van proces heeft UV-verf een betere glans. 2Wat het gebruik betreft, zijn de hardheid en slijtvastheid van UV-verf beter dan die van PU-verf.